Vanochtend, tijdens onze coachingssessie, tekende mijn cliënte kamille. Praten is niet zo haar ding, dus ze vind het prettiger om onder het praten te tekenen. Het geeft haar rust doordat ze haar focus kan verleggen van de woorden en haar mind, naar het tekenen en haar gevoel. Het werd een prachtige tekening. Tekenen is ook zo’n mooi talent, zo’n mooie gave.
Ik kan echt wel jaloers zijn op mensen die zo mooi, zo concreet en waarheidsgetrouw kunnen tekenen. Haar tekening was de kamilleplant was heel treffend. Toen we er met elkaar over spraken, voelde ik nog wat anders. Ik merkte dat de energie me meenam naar een andere laag. De energie van haar tekening liet me voelen hoe mijn cliënte verbonden is met planten en kruiden. Hoe zij in eerdere levens planten en kruiden voor mensen heeft uitgezocht op hun helende werking. Het kunnen determineren van planten en het uitzoeken van planten en kruiden op hun geneeskrachtige werking.
Mijn cliënte vertelde me dat ze voor het eerste de bladeren van de kamille anders had getekend. Meer detail in de rand van het blad en de inkepingen. Van wie kwam dat inzicht? Zou het kunnen zijn dat de spirit van de kamille haar heeft geholpen? Hoe vanzelfsprekend is het in mijn praktijk dat spirits meehelpen en zich kenbaar maken?
Naast het tekentalent en het talent om te determineren en te helen gebeurde er daarmee iets bijzonders. Er ontstond een poort, een ingang. Een ingang om in te tunen op haar natuurlijke frequentie, op haar natuurlijke zijn, op haar ziel. Haar ziel, die al veel ouder is dan dit leven alleen.
Een poort naar haar ziel. Een poort waarmee ze zich op zielsniveau met zichzelf kon verbinden. Het brengt herkenning en erkenning. Het brengt blijdschap over de verbinding met haar ware zelf. Haar werkelijke zijn en niet alleen maar haar dagelijkse-praktische-doen-ik. Zij kan nu zelf ook weer afstemmen op deze poort. Op deze zielsenergie en deze natuurlijke frequentie in haar. Het kan haar helpen om op een andere laag dan ze kende te verbinden, met haar eigen kern, haar eigen zijn, haar eigen ziel.
In haar binnenwereld ontstaat er daarmee een heel mooi anker. Een anker op zielsniveau. Een anker wat herkenning biedt. De herkenning van informatie die haar ziel in al haar andere levens heeft opgedaan. De erkenning van al wie ze is en al wie ze in haar vorige levens al is geweest. Daarmee laten we de dagelijkse-praktische-ik van mijn cliënte los en schakelen we naar wat allemaal nog meer kan zijn. Wie wil zij zijn? Wat wil zij doen, wat wil ze bereiken, wat wil ze voelen? Iedere dag weer. Wat haar kan helpen om meer van haar zielsinformatie boven water te halen? Om zich in haar binnenwereld weer te herinneren wie ze is en wie ze al levens lang is? Alles wat ze al die jaren en al die levens geleefd, beleefd en al ervaren heeft. Al die informatie mag weer terug in haar bewustzijn komen. Net zoals haar tekentalent hoort ook dit talent om kruiden en planten te determineren en te voelen wat ze brengen en betekenen, is wezenlijk voor wie zij is.